Nederlandse componisten vanaf 1900 

Rudolf George Escher was een Nederlandse componist en muziektheoreticus. Hij schreef composities voor kamermuziek en orkesten, vocale composities en één werk voor elektronica (geïnspireerd door Pierre Boulez). Escher was daarnaast ook dichter, schilder en essayist. In 1929 besloot hij dat hij componist wilde worden. Hij ging naar het Toonkunst Conservatorium in Rotterdam, waar hij piano studeerde, met als bijvak cello. Daarnaast studeerde hij compositie bij Willem Pijper. Escher debuteerde als componist in 1935 met zijn Eerste Pianosonate. Veel van Eschers werken uit zijn studietijd gingen in 1940 verloren bij het bombardement op Rotterdam. Tijdens de Tweede Wereldoorlog componeerde Escher Musique pour l'esprit en deuil. Dit werk maakte hem bij de eerste uitvoering in 1947 op slag de meest belangrijke componist in Nederland. In zijn muziek sloot Escher voornamelijk aan bij de Franse muziek van Debussy en Ravel, deels als een reactie op de Duitsers vanwege de oorlog. Toch is zijn muziek niet uitgesproken Frans, ook de polyfone stijl uit de Renaissance is aanwezig. Ook zijn er invloeden van Gustav Mahler, het Gregoriaans en van gamelanmuziek hoorbaar. Voor Escher was de harmonie heel belangrijk; de tonaliteit bleef bij hem voorop staan. Tussen 1958 en 1961 correspondeerde Escher uitgebreid met Peter Schat.