Componisten geboren na 1900 

Pierre Boulez was een Franse componist en dirigent. Hij geldt als een der invloedrijkste denkers over klassieke muziek uit de 20e eeuw. Hij ging in 1942 naar Parijs om er aan het Conservatoire national supérieur de musique te studeren bij Messiaen voor compositie en Leibowitz voor muziektheorie. Zijn vroege composities waren uitgesproken serieel van karakter, met een belangrijke invloed van Messiaen en Webern. De dodecafonie van Schönberg, zoals die door Leibowitz werd onderwezen, ging Boulez niet ver genoeg. Hij werd een overtuigd voorstander van meer abstractie en experiment in de muziek. Hij was een pionier van het gebruik van elektronica in de muziek. Boulez nam in de muziekwereld een machtige positie in. Hij verkondigde dat een componist overbodig was als hij niet voelde dat seriële muziek noodzakelijk was. Voor hen die niet atonaal konden of wilden componeren werd het daardoor moeilijk om serieus genomen te worden. Aan het eind van de 20e eeuw sprak hij zijn ergernis uit over de terugkeer van veel componisten naar de tonaliteit. Ook de minimal music wees hij af. Boulez vormde met Luciano Berio, Bruno Maderna, Luigi Nono, György Ligeti en Karlheinz Stockhausen de avant-garde in het componeren van na de Tweede Wereldoorlog.