menu

Eigentijdse klassieke muziek 

vanaf 1975 tot heden  

Inleiding

Eigentijdse klassieke muziek is klassieke muziek die gecomponeerd is na 1975. Deze periode, vaak aangeduid als postmodern, overlapt met andere vormen van hedendaagse kunstmuziek — een verzamelnaam voor alle muziek vanaf circa 1900. Na het modernisme ontwikkelde de moderne klassieke muziek zich onder invloed van uiteenlopende stijlen en werkmethoden, zoals cross-overs, elektroakoestische en elektronische muziek, experimentele muziek, improvisatie, jazz, microtonale muziek, minimalisme, rock en wereldmuziek. Ook de computer en opname-apparatuur werden nieuwe artistieke middelen die leidden tot geheel nieuwe stijlvormen.

Enkele vertegenwoordigers zijn: Luciano Berio, Pierre Boulez, John Cage, Philip Glass, Henryk Górecki, Sofia Goebaidoelina, György Kurtág, György Ligeti, Olivier Messiaen, Arvo Pärt, Krzysztof Penderecki, Steve Reich, Alfred Schnittke, Karlheinz Stockhausen, John Williams en Frank Zappa.

Enkele Nederlandse componisten: Michel van der Aa, Louis Andriessen, Henk Badings, Simeon ten Holt, Hans Kox, Ton de Leeuw, Daan Manneke, Misha Mengelberg, Theo Loevendie, Peter Schat en Jacob ter Veldhuis.

Artikel in de Euritmie-Muziek-Theaterkrant

Doorkliklijst (op alfabetische volgorde)

naar boven


Doorkliklijst (chronologisch op jaar van geboorte)

naar boven