Classicisme 

Voor de opera gold hetzelfde als voor de sonate en de symfonie: nieuwe genres en stijlen ontstonden uit de oude en kwamen daar geleidelijk voor in de plaats in het eerste kwart van de achttiende eeuw. De Franse tragèdie lyrique was in deze periode niet vatbaar voor verandering, en de algehele stijl van de Venetiaanse opera bleef in Duitsland lange tijd gehandhaafd. Maar uit Italië kwamen krachtige vernieuwende impulsen. De nieuwe Italiaanse opera die uiteindelijk in de achttiende eeuw de Europese podia domineerde was een product van dezelfde krachten waardoor in de tijd van de Verlichting alle andere muziekgenres een nieuwe vorm kregen. In deze opera werd gestreefd naar duidelijkheid, eenvoud, rationaliteit, trouw aan de natuur, universele aantrekkelijkheid, en het vermogen om het publiek te behagen zonder het geestelijk al te zeer te vermoeien.