Nederlandse componisten na 1900 

Hans Henkemans was een Nederlands pianist, componist, muziekpedagoog en psychiater. Hij studeerde van 1926 tot 1931 muziek in de vakken piano en compositie bij Bernhard van den Sigtenhorst Meyer en van 1933 tot 1938 bij Willem Pijper. Ook studeerde hij vanaf 1931 geneeskunde aan de Universiteit Utrecht. Vrij snel na de oorlog staakte hij zijn activiteiten als arts, om zich geheel aan de muziek te wijden. In 1945 debuteerde hij als pianist in het Koninklijk Concertgebouw te Amsterdam met zijn eigen werk Passacaglia en gigue voor piano en orkest onder dirigent Eduard van Beinum. Hij speelde alle 27 pianoconcerten van Mozart voor de radio. Daarnaast nam hij het complete piano-oeuvre van Claude Debussy op. In de jaren 60 was hij docent voor compositie en instrumentatie aan het Noord-Nederlands Conservatorium te Groningen en aan het Muzieklyceum te Amsterdam gaf hij pianolessen. In 1969 - nadat hij meer dan 20 grammofoonplaten had opgenomen - verliet hij als pianist het concertpodium en legde zich toe op de psychiatrie, maar hij bleef daarnaast componeren. Als componist werd hij beïnvloed door Debussy, Ravel en Pijper. Tot zijn bekendere composities mogen zijn concerten voor viool, altviool en harp worden gerekend, evenals zijn partita voor orkest.