Componisten geboren tussen 800 en 1299 

Perotinus Magnus of Pérotin de Grote was een Frans componist. Hij wordt beschouwd als een der eerste grondleggers van het motet. De partituren van werken die aan hem worden toegeschreven, hebben een zeer herkenbare stijl. In 1198 en 1199 vaardigde de bisschop van Parijs, Odo de Sully, twee decreten uit met betrekking tot de viering van Kerstdag en Sint-Stefanus, waarin hij stipuleerde dat er een driestemmig en een vierstemmig organum gezongen dienden te worden, id est, polyfone sequensen. Deze twee composities zijn bewaard gebleven: Viderunt omnes fines terrae en Sederunt principes. Anonymus IV schrijft die werken aan Perotinus toe. In deze werken zien we een afwisseling van oude gregoriaanse cantus firmus met weelderige polyfone structuren die de basis legden voor de ontwikkeling van de isoritmiek, die later onder Guillaume de Machaut en Philippe de Vitry ongekende hoogten zou bereiken. Perotinus is een vernieuwer getuige zijn complexe mathematische structuren en canons. Hij had ook oog voor de inhoud van de tekst, wat in de middeleeuwen ongebruikelijk was. Hij maakte een groot aantal clausulae en verbeterde het Magnus Liber, toegeschreven aan Leoninus. De afwisseling van strak discant en uitgebreide motieven en kunstgrepen zorgt voor verrassende effecten.