Aanvullende informatie Hedendaagse muziek 

Nederland voor 1945  

1. Alphons Diepenbrock - Die Nacht:Na de eeuwwisseling maakte de allesoverheersende Duitse invloed in het Nederlandse muziekleven in toenemende mate plaats voor Franse invloeden (met name Debussy). Deze wending is niet alleen waarneembaar bij Alphons Diepenbrock maar ook bij Willem Pijper (1894-1947), de belangrijkste componist, leraar en muziekcriticus in Nederland in de periode 1917-1940.

2. Alphons Diepenbrock - Berceuse: Zie 1.

3. Willem Pijper - Tweede symfonie: De voornaamste technische aspecten van Pijpers felle, contrastrijke stijl zijn pluritonaliteit (veelal mengklanken van tertsverwante drieklanken), polyritmiek en ritmen uit de dansmuziek (zoals de tango en de habanera) en zijn kiemceltechniek, die hij voor het eerst gebruikte in zijn Septet (1920) en zijn Tweede symfonie (1921). Deze techniek is gebaseerd op het uitwerken van motiefkernen door middel van variatie en transformatie.

4. Willem Pijper - diverse werken: Zie 3.

5. Hendrik Andriessen - Missen: Een andere componist in wiens werk men Franse invloeden kan bespeuren is Hendrik Andriessen (1892-1981), die geldt als een belangrijke vernieuwer van de Nederlandse katholieke kerkmuziek. Zijn composities hebben meestal een meditatief karakter en worden gekenmerkt door verwijd tonale, modale en gregoriaanse elementen en een op het Franse kunstlied geënte melodiek. Behalve om zijn vocale werken, zoals zijn missen, is Andriessen tevens bekend om zijn orgelmuziek, die stilistisch verwant is aan die van César Franck.

6. Hendrik Andriessen - Orgelwerken: Zie 5.

7. Henk Badings - diverse werken: Meer gelaagd is de muziek van Henk Badings (1907-1987), die zowel liederen, sonates, kamermuziek en symfonieën componeerde. Een opvallend aspect van zijn stijl, die men kan omschrijven als 'romantisch-expressief in enigszins aangepaste classicistische vormen', is het gebruik van de octotonische modus.

8. Matthijs Vermeulen - Symfonieën: Ten slotte is er nog de eigenzinnige componist en muziekcriticus Matthijs Vermeulen (I888-1967), evenals zijn mentor Diepenbrock een eenling in de Nederlandse muziek. Zijn belangrijkste werken zijn zeven exuberante, fantasievolle symfonieën die lange tijd veronachtzaamd zijn gebleven. Vermeulen componeert in een modaal of verwijd tonaal idioom, waarbij meerdere melodielijnen in verschillende tonaliteiten tegen elkaar worden uitgespeeld.