menu

Aanvullende informatie Hedendaagse muziek 

Sjostakovitsj  

1. Eerste symfonie (1926): Zijn debut in de internationale muziekwereld. Naar alle volgende symfonieën werd steeds met spanning uitgezien (op een uitvoering van de Vierde, uit 1935-1936, moest tot 1961 worden gewacht).

2. Lady Macbeth uit Mtsensk (1934): De opera Lady Macbeth van Mtsensk, die in Leningrad en in de westerse wereld vrij goed was ontvangen, werd na een veroordeling door de Pravda in 1936 van het repertoire afgevoerd. Later maakte de componist een herziene versie met als titel Katerina Izmailova. In zijn muziek paste Sjostakovitsj het nationale erfgoed, waarin Tsjaikovski een groot aandeel had aan de belangrijkste Europese ontwikkelingen aan. Hij liet zich daarbij vooral inspireren door de muziek van Mahler en Hindemith.

3. Katerina Izmailova (1962): Zie 2.

4. Vijfde symfonie (1937): De Vijfde symfonie oogt optimistisch, spreekt makkelijk aan en heeft een onstuimige finale. Sommigen zien het werk daarom als een concessie aan de eisen van de Communistische Partij, die een 'socialistisch realisme' verlangde. Maar welke maatstaven men ook aanlegt, de Vijfde is een meesterlijk staaltje symfonisch componeren. Vasthoudend aan de traditionele architectuur van het genre verrijkte Sjostakovitsj het werk met een meeslependheid en grandeur zoals in deze eeuw maar zelden zijn bereikt.

5. Zevende symfonie: Leningrad (1941): De Zevende symfonie bezingt de heroïsche verdediging van Leningrad tegen de legers van Hitler. De delen heetten oorspronkelijk 'Oorlog', 'Evocatie', 'Terreinwinst' en 'Overwinning'.

6. Tiende symfonie (1953): In het derde deel van de Tiende symfonie zette Sjostakovitsj zijn handtekening met een thema dat was afgeleid van zijn naam: D-Es-C-B (in Duitse notatie: D-Es-C-H ofwel D-S-C-H, van D. Schostakowitsch in de Duitse spelling). Tijdens een openbaar forum van de Bond van Componisten werd de Tiende symfonie beoordeeld. Sommigen waren van mening dat het werk niet realistisch was, te pessimistisch en allesbehalve representatief voor het leven in de Sovjet-Unie, maar anderen prezen het als een bevestiging van creatieve vrijheid.

7. Vijfde strijkkwartet: Ook in het Vijfde en Achtste strijkkwartet en in de viool- en celloconcerten gebruikte hij dit motto.

8. Achtste strijkkwartet: Zie 7.

9. Vioolconcerten: Zie 7.

10. Celloconcerten: Zie 7.