menu

Classicisme 

Beethoven: De tweede periode  

De tweede periode, waarin de componist zich zeer onafhankelijk op­stelde, loopt tot omstreeks 1816 en omvat de derde tot en met de achtste sym­fonie, de toneelmuziek bij Goethes Egmont, de Ouverture Coriolan, de opera Fidelio, de pianoconcerten in G- en Es-majeur, het Vioolconcert, de kwartet­ten van opus 59 (de Rasumovski-kwartetten), 74 en 95, en de pianosonates tot en met opus 90.

Ruim tien jaar nadat Beethoven zich in Wenen had gevestigd werd hij in heel Europa erkend als de grootste pianist en componist van pianomuziek van zijn tijd en als een symfonisch componist van hetzelfde kaliber als Haydn en Mozart. Zijn vernieuwing in de muziek kon aanvankelijk niet iedereen waarderen, waaronder Haydn.

Muziekvoorbeelden op YouTube

Achtergrondinformatie bij onderstaande muziekvoorbeelden

  1. Derde symfonie in Es-majeur, Eroica
  2. Fidelio, opera
  3. Fidelio Ouverture
  4. Ouverture Leonore nummer 3
  5. Rasumovski kwartetten
  6. Strijkkwartet, Opus 74
  7. Strijkkwartet, Opus 95
  8. Kreutzer Sonate, Opus 47
  9. Vioolsonate, Opus 96
  10. Trio in Bes-majeur, Opus 97
  11. Sonates voor cello en piano
  12. Vierde Symfonie
  13. Vijfde Symfonie
  14. Zesde symfonie, Pastorale
  15. Zevende Symfonie
  16. Achtste Symfonie
  17. Ouverture Coriola
  18. Ouverture Egmont
  19. Pianosonate in As-majeur, Opus 26
  20. Pianosonate 1, Opus 27
  21. Pianosonate 2 (Mondscheinsonate), Opus 27
  22. Pianosonate in d-mineur, Opus 31
  23. Pianosonate in C-majeur (Waldsteinsonate), Opus 53
  24. Pianosonate in f-mineur (Appassionata), Opus 57
  25. Pianosonate fis-majeur, Opus 78
  26. Pianosonate in Es-majeur, Opus 81a
  27. Pianoconcert in C-majeur
  28. Pianoconcert in Bes-majeur
  29. Pianoconcert in c-mineur
  30. Pianoconcert in G-majeur, Opus 58
  31. Pianoconcert in Es-majeur (Keizerconcert)
  32. Vioolconcert in D-majeur

terug naar vorige pagina

naar boven